Gewoon! Of toch niet zo gewoon?

"Je moet het gewoon doen" – of toch niet zo gewoon?

"Je moet het gewoon doen."
Een zin die we allemaal wel eens gehoord hebben. Goed bedoeld, vaak bedoeld als aanmoediging. Maar is gewoon wel zo gewoon?

Het woord gewoon lijkt op het eerste gezicht neutraal. Toch kan het – zonder dat we het beseffen – minimaliseren wat iemand voelt of ervaart. Denk maar aan uitspraken als:

• "Je moet gewoon even ontspannen."
• "Je moet gewoon wat assertiever zijn."
• "Je moet gewoon je grenzen aangeven."

Voor iemand die worstelt met stress, onzekerheid of burn-out, klinkt gewoon als een oordeel. Alsof het simpel is. Alsof het aan hen ligt dat het niet lukt. Terwijl er vaak veel meer speelt onder de oppervlakte.

Taal die verbindt – of vervreemdt

Als coach zie ik hoe taal een krachtig instrument is. Ze kan verbinden, maar ook afstand creëren. Het woord gewoon kan onbegrip verhullen. Het suggereert dat iets makkelijk zou moeten zijn, terwijl het voor de ander misschien net heel moeilijk is.

Wat als we die zin eens omdraaien?

👉 In plaats van: "Je moet het gewoon doen."
💬 Probeer eens: "Wat heb jij nodig om dit te kunnen doen?"

Die kleine verschuiving opent ruimte. Ruimte voor nuance, voor empathie, voor echte ondersteuning. Het erkent dat iedereen zijn eigen tempo, context en uitdagingen heeft.

Van oordeel naar ondersteuning

In coaching – en ook in communicatie op de werkvloer – is het belangrijk om taal te gebruiken die uitnodigt in plaats van afremt. Door bewust te kiezen voor woorden die vragen in plaats van opleggen, creëer je een klimaat van vertrouwen en groei.

Dus de volgende keer dat je jezelf of iemand anders hoort zeggen: "Je moet het gewoon doen" – sta even stil. Wat is er nodig om het mogelijk te maken?

Wil je als bedrijf of team bewuster omgaan met taal en communicatie?
Ik begeleid organisaties in trajecten rond taal, stress en veerkracht. Samen maken we van gewoon iets bijzonders.